Tencere

Gecenin yarısı çoktan geçmiş ama gözlerim hala uykuya hasret… Bir türlü uyuyamıyorum. Sonunda kalkıp mutfağa gidiyorum. Tezgâhın üstünde mayalanmış tencere yoğurdu duruyor. Sürahiden bardağa su doldurup içiyorum. Sessizce yatağıma uzanınca uyumaya çalışıyorum ama nafile. Kafamda onlarca şey geçiyor bir de buna tencere ekleniyor. Kendi kendime diyorum ki; acaba gündelik hayatta kullandığımız eşyaların hakkını vermediğimizin farkında mıyız? Sürekli olarak kullandığı bir eşyanın hakkını veren bir insan görmedim. Mesela sürekli görmezden geldiğimiz, bir yerlere sıkıştırmaya çalıştığımız, hatta sağa sola attığımız, yemek yaparken onunla dertleştiğimiz tencerelere ne kadar değer veriyoruz?

İçinde zerre miktarınca ego barındırmayan, hor kullanılsa da, itilip kakılsa da insana olan hizmetlerinden hiç vazgeçmeyen tencereler hümanisttir ve karşılıksız sevgi içerirler. Eğer tencereler hümanist olmasaydı sağcısından solcusuna, zengininden fakirine, ırkçısından devrimcisine kadar herkese hizmet etmezdi. Karşılıksız sevgi içermeseydi ateş üstünde saatlerce kaynamaya rıza göstermezdi. Kendi canının yandığından dem vuran insanoğlu tencerenin canının olmadığı düşündüğü için ocağın altını açabildiği kadar açar.

Tencereler bizim en büyük sırdaşlarımızdır. Diyor ya Behçet Necatigil; “Kapalı kaynar tencerem bilinmez/ Et mi pişer dert mi pişer.” Onlar olmasaydı içini kimlere dökerdi ki annelerimiz. Dile gelseler de anlatsalar o sırları bir bir…

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa gittim. Rahmetli annemden kalmış çelik tencereyi elime alıp bir müddet baktım. Sonra tezgâha koydum. Annemden kalan birkaç eşyadan sadece biri. Bu tencere annemin en son kullandığı tencereydi. Onun için bendeki hatırı bir başka.

Kahvaltıdan sonra dışarı çıktım. Aklıma geldi uzun süredir annemin mezarını ziyaret etmemişim. İlk ona uğramaya karar verdim. Yolda yürürken aklıma acaba annem o tencereye neler anlattı. Dile gelse de anlatsa annemin ona anlattıkları. Ve ben can kulağıyla dinlesem… Annemden kalan bu sırdaşı ömrüm var olduğu sürece korumaya gayret edeceğim.